Πεζοπορία Παρνηθα: – Μόλα – Πύργος Λοιμικού

Πεζοπορία, Πάρνηθα και μονοπάτια Μόλας είναι σχεδόν λέξεις ταυτόσημες για όσους επιθυμούν να ξεκινήσουν Trekking στο βουνό. Για τον χώρο αναψυχής της Μόλας έχουμε αναφερθεί σε προηγούμενο άρθρο μας, επισημαίνοντας πως το μέρος είναι πραγματικά ένας «πολυχώρος» του βουνού, αφού ο επισκέπτης μπορεί τόσο να κάνει αναψυχή στην τοποθεσία όσο και να περπατήσει σε κάποιο από τα μονοπάτια που ξεκινούν από το σημείο.

Ένα από αυτά είναι η διαδρομή Μόλα-πύργος Λοιμικού, η οποία μπορεί να συνδυαστεί και με άλλα μονοπάτια αλλά και να περπατηθεί ως αυτόνομη εκδρομή. Ο συνολικός χρόνος για να φτάσουμε στο φρούριο είναι μιάμιση ώρα και είναι ιδανική διαδρομή τους καλοκαιρινούς μήνες, αφού το μεγαλύτερο μέρος του μονοπατιού καλύπτεται από πυκνό ελατόδασσος.

Ο πύργος του Λοιμικού είναι ελληνιστικής εποχής και χτίστηκε κατά την περίοδο του Χρεμωνιδίου πολέμου 267-261 π.χ. Χρησιμοποιήθηκε για την εκπαίδευση των νεοσυλλέκτων στρατιωτών καθώς επίσης ήταν παρατηρητήριο-φρυκτωρία στα πλαίσια της αμυντικής οχυρώσης των Αθηναίων. Με τον όρο φρυκτωρία εννοούμε ένα σύστημα συνεννόησης αναμετάδοσης σημάτων με το άναμμα φωτιάς ή οπτικό τηλέγραφο.

Έχοντας σαν σημείο εκκινήσεις το εκκλησάκι του Αγ. Πέτρου της Μόλας, περνάμε την μπάρα, κατηφορίζουμε τον δασικό δρόμο και αμέσως συναντάμε ταμπέλα που μας δείχνει την κατεύθυνση για το λοιμικό. Συνεχίζουμε τον χωματόδρομο μέχρι να φτάσουμε στην κόκκινη μπάρα. Στα δεξιά της αρχίζει το μονοπάτι με την κόκκινη σήμανση, ενώ υπάρχει και μία ξύλινη ταμπέλα με την επιγραφή «λοιμικό». Στα πρώτα μέτρα το μονοπάτι περνά μέσα από μία από τις πλαγές των πολλών βουνοκορφών που περιτριγυρίζουν την Μόλα και εν συνεχεία μας κατεβάζει σε ρεματιά. Το πρώτο τμήμα της διαδρομής είναι σε πυκνό ελατόδασος και κάτω από βαριά σκιά, ενώ εν συνεχεία το τοπίο αλλάζει, βγαίνουμε ξανά σε δασικό και στο σημείο αυτό απαιτείται προσοχή, καθώς στον γυρισμό μας δεν είναι ευδιάκριτη η είσοδος του μονοπατιού, επειδή η βλάστηση έχει καλύψει τα σημάδια.

Έχοντας σαν οδηγό τον χωματόδρομο στρίβουμε δεξιά στον δρόμο που ανηφορίζει τον λόφο. Στην κορυφή στα δεξιά μας φαίνεται η περιοχή Σαλονίκη, ένα από τα μεγαλύτερα οροπέδια της Πάρνηθας, καθώς και το εκκλησάκι του Αγ. Γεωργίου στο οποίο, σύμφωνα με τον χάρτη, υπάρχει δωμάτιο για διανυκτέρευση.

Ο χωματόδρομος καταλήγει σε ταμπέλα με την επιγραφή «Πύργος Λοιμικού» και ανάμεσα στην χαμηλή βλάστηση διακρίνονται τα τειχη του φρουρίου.
Η διαδρομή μας έχει ολοκληρωθεί.

Στα αξιοσημείωτα η θέα που κάποιος μπορεί να αποκτήσει αν ανεβεί στο φρούριο καθώς και η άριστη γεωμετρία του κτίσματος.

Στα αρνητικά, η παντελής αδιαφορία από την πολιτεία τόσο για την σηματοδότηση του μέρους όσο και για την συντήρησή του.

Στον επίλογο, να ευχαριστήσω το έκτακτο μέλος της ομάδας, που ήταν τα αυτιά και η μύτη μας σε ολόκληρη την διαδρομή, ένα αδέσποτο τσοπανόσκυλο που μας ακολούθησε από την αρχή μέχρι το τέλος της διαδρομής. Τον ονομάσαμε Τζακ και μοιραστήκαμε μαζί του, ένα λίτρο νερό και ένα παστέλι.

Τέλος, κατά τον γυρισμό μπορούμε να προσπεράσουμε την κόκκινη μπάρα στην αφετηρία και να συνεχίσουμε στον δασικό, όπου μπορούμε να ξεκουραστούμε σε ένα μεγάλο ξέφωτο με παγκάκια και χώρο αναψυχής. 

Ραντεβού στο επόμενο μας άρθρο, μέχρι τότε…

καλές κορυφές!